Emmanuel Macron nuk do të ketë mëshirë ndaj Theresa May-it

Emmanuel Macron nuk do të ketë mëshirë ndaj Theresa May-it
  • 20 June 2017 - 13:27
Shkruan: Gideon Rachman

T ani kemi një udhëheqje të fortë dhe stabile - por, në Francë, e jo në Britani. Theresa May, kryeministrja e Britanisë, do t'i fillojë negociatat Brexit shumë e dobë- suar pas zgjedhjeve të përgjithshme britanike. Për dallim, presidenti i Francës, Emmanuel Macron, pritet që të dalë nga zgjedhjet legjislative me një shumicë të madhe parlamentare, të cilën zonja May vetëm mund ta ëndërrojë. Të dy udhëheqësit do të takohen për darkë në Paris nesër në mbrëmje. Ka disa shpresa në Britani se kombinimi i May të dobët dhe Macron të fortë mund të ndihmojë për të nxjerrë jashtë grepit Britaninë pa u lënduar. Por, kjo nuk ka gjasa të ndodhë. Presidenti francez ka pak nxitje për të ndihmuar Mbretërinë e Bashkuar nga rrëmuja ku është përfshirë. Në të vërtetë, presidenti Macron, Brexit-in po e sheh gjithnjë e më shumë si një mundësi historike sesa një shkak për keqardhje. Programi i Macron-it për ringjalljen e Francës ka BE-në në zemër të tij. Në natën e fitores së tij zgjedhore, presidenti mori në skenë tezat e himnit evropian, "Ode to Joy". Por, vizioni i tij për një Francë të rilindur, brenda një BE të rigjallëruar, në fakt punon më mirë nëse Brexit vazhdon… Macron përfaqëson krahun në politikën franceze që beson me pasion "më shumë në Evropë". Ai dëshiron një integrim më të thellë në BE në fushën e mbrojtjes dhe financave dhe madje ka argumentuar për të futur një të financave në Eurozonë.

Macron duhet t'u tregojë votuesve francezë se largimi nga BE-ja do të sjellë vetëm dhimbje

Tradicionalisht, Britania ka vepruar si një pengesë për federalizmin evropian. Një BE pa Britaninë do të jetë shumë më e hapur për idetë franceze, për integrimin ekonomik, mbrojtjen e tregjeve evropiane dhe krijimin e një identiteti mbrojtës të BE. Por, dritarja e mundësisë për të ecur përpara me agjendën federaliste mund të jetë relativisht e vogël. Kjo është arsyeja më e madhe për qeverinë e Macron që të mos lejojë që procesi i Brexit të nxirret për shumë vite. Një Brexit në të cilin shihet se Britania vuan gjithashtu i shërben një qëllimi të rëndë- sishëm vendor politik për Macron. Marine Le Pen, kundërshtarja e tij në zgjedhjet presidenciale, vlerësoi Brexit si një shembull për Francën. Macron duhet t'i tregojë votuesve francezë se largimi nga BE-ja do të sjellë vetëm dhimbje. Nëse, në të njëjtën kohë, ai mund të rindërtojë partneritetin franko-gjerman në zemër të BEsë, ai mund të jetë në gjendje të rivendosë popullaritetin e projektit evropian në Francë. Me Britaninë jashtë BE-së, ka një shans shumë më të fortë për të rifilluar motorin franko-gjerman që tradicionalisht e çoi integrimin evropian. Gjermanët janë shumë më të hapur ndaj ofertave franceze në dritën e Brexit dhe presidencës Trump në SHBA. Në të njëjtën fjalim të kohëve të fundit në të cilën Angela Merkel sugjeroi se Britania e Madhe dhe SHBA nuk ishin më të besueshme si partnerë, kancelarja gjermane tregonte nevojën për bashkëpunim me Francën. Një sondazh i fundit i opinionit sugjeroi se 94 % e gjermanëve besonin në Francë, në krahasim me 60 % që besojnë në Britani dhe vetëm 21 % që i besojnë SHBA-së.

May e pasigurt dhe me fillimin e negociatave Brexit

Zgjerimi i BE-së për të marrë në vendet e ishbllokut sovjetik - një politikë e mbështetur fuqimisht nga Britania - ka zbutur ndikimin tradicional të Francës mbi BE. Por, Polonia dhe Hungaria po ashtu vetë-margjinalizohen, duke adoptuar politikat gjithnjë e më të pandershme dhe anti-demokratike. Macron kishte bërë thirrje që BE-ja të merrte një vijë shumë të ashpër me polakët, deri në përfshirjen e sanksioneve. Me Britaninë dhe shtetet e mëdha të Evropës lindore, BE-ja mund të fillojë të ndihet pak më shumë si "Europa e Gjashtë" origjinale, të cilën shtetasit francezë shpikën në vitet 1950 dhe të cilat disa eurofile franceze janë ende nostalgjike. Mundësitë për Francën janë aq ekonomike sa politike. Nëse Britania përjashton veten nga tregu i vetëm i BE-së, Franca ka një shans unik për të çuar vendet e punës në financa dhe në prodhim. Për këtë arsye, një Brexit "e vështirë" mund t'i përshtatet më mirë Francës, pasi kjo do të sigurojë që Qyteti i Londrës të humbasë "pasaportën" e vet për të bërë biznes në lidhje me euro dhe gjithashtu do të prishin zinxhirët e furnizimit për prodhuesit britanikë.Ndërsa presidenti Macron ndjek interesat kombëtare franceze në një mënyrë të vështirë, ai gjithashtu do të ketë kënaqësinë e shijshme për të zënë vendin e lartë moral, duke theksuar se Britania ka sjellë fatin e saj të keq në vetvete, ndërsa ai është i motivuar vetëm nga një dëshirë, Për të mbrojtur projektin evropian. Financial Times. Macron është pa dyshim një internacionalist. Por ai është gjithashtu president i Francës dhe për këtë arsye trashëgimtar i një rivaliteti të lashtë me Britaninë, dokumentuar nga Robert dhe Isabelle Tombs (një çift akademik anglofrancez), në librin e tyre të vitit 2006, That Sweet Enemy. Siç tregojnë Tombs, historitë e Francës dhe të Britanisë së Madhe janë ndikuar thellësisht nga "marrëdhëniet e urrejtjes së dashurisë". Për 25 vitet e fundit, britanikët janë ndier të vetëdijshëm për pozicionin e tyre në lidhje me një Francë në vështirësi. Tani, derisa Macron është i sigurt, May e pasigurt dhe me fillimin e negociatave Brexit dhe të turneut të tenisit në Wimbledon, mund të themi se përparësi ka Franca.

(Kosova Sot)