Brexit, rëndësia e samitit të Salcburgut

Brexit, rëndësia e samitit të Salcburgut
  • 21 September 2018 - 08:12
Shkruan: DAVID ALLEN GREEN

Në masën që Brexit është në agjendë, dokumentet e BE-së përcaktojnë tri pika për shqyrtim: marrëdhënia e ardhshme (në veçanti "deklarata politike" e afërt), praktikat e fazës së fundit të negociatave dhe aranzhimet për "pengesën irlandeze" Një ditë një historian, duke shqyrtuar dokumentet bashkëkohore, do të pyesë veten pse dikush mendonte se samiti i Salcburgut, që po ndodhte të mërkurën dhe të enjten, ishte i rëndësishëm për Brexit. Historiani do ta shikojë ftesën e Donald Tuskut, presidentit të Këshillit Evropian, për shtetet anëtare dhe do të shohë se largimi i Mbretërisë së Bashkuar nga BE-ja është pika e katërt e përmendur si diçka që do të diskutohet në këtë takim jozyrtar. Migrimi, marrëdhëniet me shtetet arabe dhe siguria e brendshme duket të jenë më të rëndësishme. Brexiti, dhe kryeministrja britanike, Theresa May, janë zhvendosur në një "drekë pune". Në masën që Brexit është në agjendë, dokumentet e BE-së përcaktojnë tre pika për shqyrtim: marrëdhënia e ardhshme (në veçanti "deklarata politike" e afërt), praktikat e fazës së fundit të negociatave dhe aranzhimet për "pengesën irlandeze". Përshtypja nga të dhënat zyrtare është se Brexit po ecën përpara, dhe ka çështje të thjeshta të shtëpisë për t'u marrë në konsideratë.

Ka prova që palët janë duke u afruar
I vetmi aluzion ndaj një ndjenje krize është zoti Tusk duke thënë në fund të ftesës se kufizimi i dëmeve të shkaktuara nga Brexit është në interes të të gjithëve dhe sjellja e përgjegjshme do të shmangë një katastrofë. Në korrik, unë argumentoja se kishte gjashtë arsye pse një marrëveshje për dalje ishte e mundshme: të dy palët donin një marrëveshje; një marrëveshje ishte në interesat respektive të të dy palëve; të dy palët ende po negociojnë; u pajtua një tekst për 80%; ka pasur ende (atëherë) shumë kohë para marsit të ardhshëm; dhe mosmarrëveshjet në lidhje me marrëveshjet rreth pengesës irlandeze, nëse nuk kishte marrëveshje rreth marrëdhënieve të ardhshme, ishin rreth mjeteve në vend se të përfundonin, pasi të dy palët pranuan se kishte një çështje për t'u adresuar dhe një rrezik për t'u menaxhuar. Kjo analizë në përgjithësi qëndron. Tani ka më pak kohë, natyrisht. Dhe një draft marrëveshje për dalje nuk është më afër formës përfundimtare, të paktën jo në domenin publik. Por, duket se ka prova që palët janë duke u afruar. Michel Barnier, kryenegociatori i BE-së, ka sinjalizuar se EU27 po eksplorojnë qasje të ndryshme për inspektimin dhe kontrollet, të cilat nuk do të thoshin "kufi të fortë". Kjo përputhet me pjesën më të rëndësishme të propozimit të kontrollorit, nëntë pikat që adresojnë çështjen e kufirit irlandez. Ekziston një lutje e tanishme që "pengesa irlandeze" të "de-dramatizohet"; një lexim i kujdesshëm i dokumenteve dhe deklaratave nga të dyja palët sugjeron që kjo tashmë është bërë. Ligji dhe analiza e politikave të mësipërme nuk përputhen me raportimin dhe polemikat aktuale të nxehta. Pasuesit e lajmeve politike të Brexitit hedhen nga njëra anë e transportit në anën tjetër: a do të ketë një marrëveshje apo jo? Një sasi e madhe e zhurmës politike në këtë moment nuk ka të bëjë me kushtet e marrëveshjes së daljes. Aspektet e propozimit të kontrollorit që mërzitën shumë Brexiters janë në lidhje me marrëdhëniet e ardhshme: çfarë ndodh pas periudhës së tranzicionit. Këto përfshihen në deklaratën e përbashkët BE / Britani që do të bëhet përpara fundit të vitit, jo në marrëveshjen e daljes nga BE-ja.

Një Brexit pa marrëveshje ende mund të ndodhë
Një takim i pritshëm "emergjent" i BE-së në muajin nëntor (planifikimi i një takimi urgjent dy muaj para se të mbahet ai, e zgjeron domethënien e fjalës 'emergjent') ka të ngjarë të finalizojë draftin e marrëveshjes së tërheqjes. Pikat e pazgjidhura - kryesisht Irlanda, por disa çështje të tjera të tilla si pronësia intelektuale dhe shtrirja juridiksionale e gjykatave të BE-së në zbatimin e marrëveshjes - janë reale, por jo të pakapërcyeshme. Ne jemi ende duke respektuar afatet kohore në lidhje me Brexitin, ku BE-ja në veçanti ka vënë në vend komfortet dhe mbrojtjet e kërkuara që nga fillimi. Por, aty e kemi edhe politikën. Një historian i ardhshëm, duke parë dokumentet, nuk do ta dinte gjendjen e këtyre kohërave. Qeveria e Mbretërisë së Bashkuar është në detyrë, por jo në pushtet, kështu që ndryshimet më të vogla në aritmetikën parlamentare mund të çojnë në atë që vendi të mos jetë në gjendje të pranojë marrëveshjen e tërheqjes nga BE-ja, pavarësisht nga kushtet e saj. Një Brexit pa marrëveshje ende mund të ndodhë, për shkak të paqëndrueshmërisë së politikës sonë të brendshme. Jashtë parlamentit, ka kërkesa për një referendum të ri ose për të kërkuar shtyrje. Këto thirrje janë të dobëta, por mund të bëhen më të forta dhe nuk mund të shpërfillen. Pra, a ka ende një shans për anulim të Brexitit, apo të paktën për një shtyrje të tij? Me gjasë nuk ka kohë të mjaftueshme për të kaluar legjislacionin për një referendum të mëtejshëm përpara marsit. E vetmja mënyrë që Brexit mund të ndalet do të ishte që parlamenti ta pohonte vetë, ku nuk duket të ketë ndonjë shans për këtë. Mbretëria e Bashkuar po shkon drejt një forme të Brexitit, që pothuajse askush nuk e dëshiron, edhe nëse ata janë në favor të saj në parim. Ka pak dëshmi se marrëveshja përfundimtare do të jetë e dobishme për në Britaninë dhe, ka një numër të madh provash për të kundërtën. Gjithashtu, Britania është e mbyllur tani në procesin e daljes nga BE-ja, dhe sipas kushteve të përshkruara nga BE-ja. Pra, më 29 mars të vitit 2019, me funksionimin automatik të ligjit, Britania e Madhe do të pushojë së qeni anëtare e BE-së, përpos nëse nuk ndodh diçka e jashtëzakonshme dhe, tani për tani, e paparashikueshme. Takimi i Salcburgut është vetëm një hap tjetër drejt kësaj, dhe ndoshta së shpejti do të harrohet si dhjetëra takime të tjera të BE-së në qytetet e mrekullueshme evropiane. Dhe, historiani ynë i ardhshëm, do të ofrojë një ditë shpjegime për mënyrën se si ka ndodhur Brexiti, edhe pse pak njerëz në atë kohë dëshironin që kjo të ndodhte, të paktën në formën që u bë. Nga ana tjetër, brezat e ardhshëm ndoshta do të pyeten se a i kishim ne mendtë në kokë. 

(Kosova Sot)