Omicron ekspozon mungesën e fleksibilitetit në spitalet e Europës

Një zyrtar i Organizatës Botërore të Shëndetësisë paralajmëroi javën e kaluar për një “dritare të mundësive që po mbyllet ” për vendet evropiane për të parandaluar që sistemet e tyre të kujdesit shëndetësor të mbingarkohen, pasi varianti Omicron i koronavirusit prodhon rritje pothuajse vertikale të infeksioneve me koronavirus.

Në Francë, Britani dhe Spanjë, vende me programe relativisht të forta kombëtare shëndetësore, ajo dritare mund të jetë tashmë e mbyllur.

Lexoni edhe:

Kohezioni i shteteve perëndimore dhe prania e ShBA-ve në Kosovë e rajon, ofron garanci të fortë edhe për finalen e dialogut me Serbinë!

Drejtori i një njësie të kujdesit intensiv në një spital në Strasburg po largon pacientët.

Një kirurg në një spital në Londër përshkruan një vonesë kritike në diagnozën e kancerit të një burri.

Spanja po sheh teksa i vihet në test vendosmëria e saj për të parandaluar një kolaps të sistemit pasi Omicron e mban jashtë punës personelin mjekësor.

“Ka shumë pacientë që nuk mund t’i pranojmë dhe janë pacientët pa COVID viktimat kolaterale të gjithë kësaj,” tha Dr. Julie Helms, e cila drejton Qendrën e Kujdesit Intensiv në Spitalin Universitar të Strasburgut në Francën e largët lindore.

Dy vjet pas pandemisë, me Omicronin jashtëzakonisht ngjitës që ndikon në shërbimet publike të llojeve të ndryshme, efekti i variantit në objektet mjekësore ka vënë në pikëpyetje shumë elasticitetin e sistemeve të shëndetit publik që konsiderohen thelbësore për ofrimin e kujdesit të barabartë.

Problemi, thonë ekspertët, është se pak sisteme shëndetësore kanë krijuar fleksibilitet të mjaftueshëm për të trajtuar një krizë si koronavirusi përpara se të shfaqej, ndërsa kulmet e përsëritura të infeksionit e kanë mbajtur pjesën tjetër shumë të preokupuar për të zbatuar ndryshime gjatë urgjencës së gjatë.

Pranimet në spital tani janë po aq të larta në Francë, Itali dhe Spanjë sa ishin pranverën e kaluar, kur të tre vendet kishin izolime ose masa të tjera kufizuese.

Shkalla e shtrimit në spital të njerëzve me COVID-19 në Angli për javën që përfundoi më 9 janar ishte pak më e lartë se në fillim të shkurtit 2021, përpara se shumica e banorëve të vaksinoheshin. Kësaj radhe nuk ka izolim.

Instituti për Metrikën dhe Vlerësimin e Shëndetit, një organizatë kërkimore për shëndetin e popullsisë me bazë në Universitetin e Uashingtonit, parashikon që më shumë se gjysma e njerëzve në rajonin 53-vendësh të OBSH-së në Evropë do të infektohen me Omicron brenda dy muajve.

Kjo përfshin mjekë, infermierë dhe teknikë në spitalet publike. Rreth 15 për qind e stafit të sistemit spitalor të Strasburgut prej 13,000 personash ishte jashtë punës këtë javë. Në disa spitale, shkalla e mungesës së punonjësve është 20 për qind.

Oraret janë krijuar dhe rivendosen për të mbyllur boshllëqet ndërkaq pacientët nevojat e të cilëve nuk janë kritike duhet të presin.

26 shtretërit e spitalit publik francez janë pothuajse të gjithë të zënë nga pacientë të pavaksinuar, njerëz “që refuzojnë kujdesin, që refuzojnë ilaçet ose që kërkojnë ilaçe që nuk kanë efikasitet,” tha Helms.

Ajo refuzoi 12 kërkesa për pranim të martën dhe 10 të mërkurën.

“Kur keni tre pacientë për një shtrat të vetëm, ne përpiqemi të marrim atë që ka shanset më të mira për të përfituar prej tij,” tha Helms.

Në Britani, si në Francë, Omicron po shkakton çarje në sistemin shëndetësor edhe pse varianti duket se shkakton sëmundje më të lehta se paraardhësit e tij.

Qeveria britanike këtë muaj caktoi personel ushtarak, duke përfshirë mjekë, për të plotësuar spitalet e Londrës, duke shtuar në radhët e anëtarëve të shërbimit që tashmë ndihmojnë në administrimin e vaksinave dhe funksionimin e ambulancave.

Në Spitalin Royal Free në Londër, Dr. Leye Ajayi përshkroi një pacient i cili u përball me vonesa në diagnozën e tij fillestare të kancerit.

“Fatkeqësisht, kur përfundimisht arritëm ta shihnim pacientin, kanceri i tij ishte përhapur tashmë,” tha Ajayi për Sky News.

“Pra, tani kemi të bëjmë me një pacient të ri në mesin e të 50-ave, i cili, ndoshta nëse do ta kishim parë një vit më parë, mund të kishte përfituar një operacion shërues. Tani kemi të bëjmë me kujdesin paliativ.” , tha ai.

Gati 13,000 pacientë në Angli u detyruan të prisnin në barela më shumë se 12 orë përpara se të hapej një shtrat spitalor, sipas shifrave të publikuara javën e kaluar nga Shërbimi Kombëtar i Shëndetit. Britania ka një numër të madh prej rreth 5.9 milionë njerëz në pritje të ekzaminimeve të kancerit, operacioneve të planifikuara dhe të tjera. Disa ekspertë vlerësojnë se kjo shifër mund të dyfishohet në tre vitet e ardhshme.

Në mes të valës së parë të pandemisë në prill 2020, zyra e OBSH-së për Evropën nxori një udhëzues për sistemet shëndetësore për të krijuar fuqi në sistemet e tyre për shpërthime të reja, duke përfshirë identifikimin e një fuqie punëtore të përkohshme shëndetësore.

“Pavarësisht nga fakti që vendet mendonin se ishin të përgatitura për një pandemi që mund të vinte, ato nuk ishin. Pra, po ndërton anijen ndërsa lundron,”tha Dr. David Heymann, i cili më parë drejtoi departamentin e sëmundjeve infektive të Organizatës Botërore të Shëndetësisë.

Por, Franca kishte shkurtuar shtretërit e spitaleve – dhe mjekët dhe infermierët – për vite përpara pandemisë.

Rindërtimi i tij brenda disa muajsh doli i vështirë kur vala aktuale infektonte stafin e spitalit me qindra çdo ditë.

Edhe lejimi i punonjësve shëndetësorë simptomatikë me COVID-19 për të raportuar në punë nuk ka qenë i mjaftueshëm.

Konfederata e Sistemit Kombëtar të Shëndetësisë (NHS) e Britanisë, thotë se shërbimi shëndetësor publik kaloi në pandemi me një mungesë prej 100,000 punonjësish shëndetësorë që vetëm është përkeqësuar.

Vala e parë e pandemisë e shtyu sistemin shëndetësor të Spanjës në kufirin e tij. Spitalet improvizuan mënyra për të trajtuar më shumë pacientë duke ngritur qendra emergjente në salla operacioni, gjimnaze dhe biblioteka.

Publiku ishte dëshmitar, i tmerruar, i pensionistëve që vdisnin në shtëpi pleqsh pa u dërguar ndonjëherë në spitalet shtetërore që tashmë ishin me kapacitete të tejkaluara.

Pas kësaj, qeveria spanjolle u zotua të mos lejonte që një kolaps i tillë të përsëritej. Duke punuar me departamentet rajonale të shëndetësisë, ai hartoi ato që zyrtarët i quajnë “plane elasticiteti” për t’u marrë me ndryshimet e papritura në kërkesat e shërbimit, veçanërisht në qendra të kujdesit intensiv.

Ideja është që spitalet të kenë pajisjet dhe teorikisht personelin, për të rritur kapacitetet në varësi të nevojës.

“Gjëja kryesore është fleksibiliteti, të kesh ndërtesa fleksibile që mund të zgjerohen, të kesh staf që është fleksibil në aspektin e pranimit të ndërrimit të detyrave, të kesh fleksibilitet në drejtim të ndarjes së ngarkesave më shumë të një strukture rajonale,” tha Dr. Martin McKee, një profesor i shëndetit publik. në Shkollën e Higjienës dhe Mjekësisë Tropikale në Londër.

Megjithatë, në fund të fundit, McLee tha: “Një shtrat është një mobilje. Ajo që ka rëndësi është stafi rreth tij, “tha McKee.

“Ne jemi ende në mes të një epidemie komplekse që po ndryshon çdo ditë. Është e vështirë të imagjinohet se çfarë duhet të ndërtojmë për të ardhmen për epidemitë e tjera, por do të duhet të reflektojmë mbi sistemin se si e organizojmë kujdesin,” tha Dr. Nicolas Lefebvre, i cili drejton njësinë e sëmundjeve infektive në Strasburg.

Ai tha se Evropa është e përgatitur të trajtojë shpërthime të izoluara siç ka bërë në të kaluarën, por pandemia ka ekspozuar themelet e dobësuara në të gjithë sistemet shëndetësore, madje edhe ato që konsiderohen ndër më të mirët në botë.

Frédéric Valletoux, kreu i Federatës Franceze të Spitaleve, tha se politikëbërësit në nivel kombëtar janë shumë të vetëdijshëm për problemin tani.

Për vitin 2022, federata ka kërkuar më shumë burime për stafin infermieror.

“Vështirësia në sistemin tonë është t’i shkundim gjërat, veçanërisht kur jemi në zemër të krizës,” tha Valletoux.

(Kosova Sot Online)