Vetëm duke kundërshtuar Amerikën, Rusia mund të jetë një lojtar global

Shkruan:Mr.Ali Hertica

Që nga aneksimi rus i Krimesë në mars, termi është përdorur gjithnjë e më shpesh: thuhet se ka shpërthyer një 'luftë e re' ose 'e dytë e ftohtë'. Rusia është edhe një herë diametralisht e kundërta me Perëndimin. Ushtarët dhe luftëtarët amerikanë janë dërguar në Evropën Lindore për të siguruar aleatët e NATO-s. Anijet detare ruse po lundrojnë në Detin e Veriut për herë të parë në njëzet vjet. Bombarduesit rusë pushtojnë rregullisht hapësirën ajrore të NATO-s ndërsa trazirat vazhdojnë në Ukrainë.

Tensionet sigurisht që po rriten, por nuk është ende një Luftë e Dytë e Ftohtë. Politika e jashtme e Rusisë të kujton më shumë epokën cariste kur vendi pushtoi gradualisht territorin në kufijtë e tij. Rusia nuk ka ambiciet ndërkombëtare të Bashkimit Sovjetik dhe as nuk është e përfshirë në një konflikt kaq themelor ideologjik siç ishte me Amerikën në atë kohë. Regjimi i Vladimir Putin mund të paraqitet si rojtari i një rendi botëror konservator dhe të thotë se kundërshton hedonizmin e Perëndimit, por rusët e zakonshëm nuk janë vërtet aq të mirë dhe e kanë përqafuar prej kohësh kapitalizmin.

Pra, pse frika nga një Luftë e re e Ftohtë? Për shkak se i përshtatet Rusisë, Paul Globe, një ish-punonjës i CIA-s dhe Departamentit të Shtetit të SHBA-së, shkruan për The Interpreter.Së pari, frika e një vazhdimi të Luftës së Ftohtë jep përshtypjen se Rusia është në të njëjtin nivel me Perëndimin. Në realitet, Rusia është në varësi të Evropës dhe Shteteve të Bashkuara në aspektin ekonomik, teknologjik dhe ushtarak. Nëse nuk do të kishte ende një numër të madh armësh bërthamore, do të ishte krejtësisht e çuditshme të flitej për Rusinë si një 'superfuqi'. Megjithatë, nëse bota po shkon drejt një Lufte të dytë të Ftohtë, Rusia është befas një nga dy palët në një luftë globale për pushtet.

Kjo shpërqendron jo vetëm jashtë vendit, por edhe vetë rusët nga të gjitha problemet në vendin e tyre. Rusët e panë shpërbërjen e Bashkimit Sovjetik si një poshtërim dhe e shohin pushtimin e Krimesë nga Putini si fillimin e një epoke të re, krenare në historinë ruse. Vështirë se mund të gjendet një rus që dëshiron të dënojë aneksimin e gadishullit. Rusëve u pëlqen ta shohin veten si një superfuqi. Dhe nëse e gjejnë veten në një luftë për pushtet me ata amerikanë të shëmtuar, ata janë gjithashtu më të gatshëm të pranojnë vështirësitë ekonomike dhe shkurtimet e lirive të tyre, shkruan Globe.

Kjo nuk do të thotë se është më pak e rëndësishme tani që Perëndimi kundërshton Rusinë sesa ishte gjatë Luftës së Ftohtë. Putin po rrezikon 'rregullat e lojës' që Perëndimi ka propaganduar që nga fundi i Luftës së Dytë Botërore dhe të cilat dukej se do të zbatoheshin për të gjithë botën pas përfundimit të Luftës së Ftohtë. Nëse Perëndimi e lejon, dhe vendet e tjera ndjekin shembullin e Rusisë, bota sigurisht që nuk do të bëhet më e qëndrueshme.Pohimet agresive të Putinit se përkatësia etnike është më e rëndësishme se shtetësia dhe se perandoritë janë një formë më e mirë qeverisjeje sesa shtetet kombëtare, po u dërgojnë mesazhe fuqive të tjera se si mund dhe madje duhet të veprojnë. Ekziston një lidhje shumë e drejtpërdrejtë midis asaj që po bën Putin në Ukrainë dhe asaj që po bën Pekini në Detin e Kinës Jugore dhe me kinezët jashtë shtetit. Nëse ajo që po bën Putin lejohet të ketë sukses, Kina nuk do të jetë i vetmi vend që do të ndjekë shembullin e Moskës në marrjen e një qëndrimi revizionist, madje edhe revanshist në politikat e saj.

Pretendimi i Putinit se përkatësia etnike është më e rëndësishme se shtetësia dhe perandoritë janë një formë më e mirë e qeverisjes sesa shtetet kombëtare, u dërgon një mesazh shteteve të tjera. Ekziston një lidhje shumë e drejtpërdrejtë midis asaj që Putini po bën në Ukrainë dhe mënyrës sesi Pekini po pozicionohet në Detin e Kinës Jugore në lidhje me kinezët që jetojnë në vende të tjera. Nëse Putin ka sukses në politikën e tij, Kina nuk do të jetë i vetmi vend që do të ndjekë udhëheqjen e tij revizioniste, nëse jo revanshiste.

Rusia po hakeron në këmbët e një sistemi liberal të bazuar në sovranitetin e shtetit-komb, edhe pse Putin pretendon të mbrojë të njëjtin sistem kur i përshtatet. Për shembull, ai kritikoi ndërhyrjen e NATO-s në Libi dhe kundërshtoi ndërhyrjen e mundshme në Siri kur vendet perëndimore nuk e morën aq afër sovranitetin e vendeve. Kjo ishte një kritikë e justifikuar, dhe për këtë arsye Perëndimi është gjithashtu në krye të tij kur tani kritikon ndërhyrjen ruse në Ukrainë, por kjo nuk do të thotë se ajo kritikë është e pajustifikuar.

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online".