Një përshkrim i rrallë për Skënderbeun,ai e vulosi kombin tonë përgjithmonë brenda familjes evropiane

Nga Gjon Keka

Një nga përshkrimet e rralla mbi figurën e kryezotit dhe gjeneralit më të famshëm të të gjitha kohërave Gjergj Kastriotit. Ai ishte një nga udhëheqësit e papërsëritshëm arbëror ,një vizionar e trim, liridashë dhe shtetndërtues e zot i atdheut dhe shtetit të tij të Arbërit.

Ai e unifikoi vendin dhe e bëri që Arbëria e Dardania të bëhen mbrojtëse e civilizimit të përbashkët Europian. I vetmi që arriti që ta shkund nga themeli një perandori sikur ishte ajo otomane duke i shkaktuar gjithnjë humbje dhe duke e detyruar të pranojë kushtet e paqes së tij dhe ta njoh atë si sovran të Arbërisë. Ky është Gjergj Kastrioti për të cilin kanë shkruar e shkruar dhe ende edhe sot është më i gjallë se shumë kufoma të gjalla politike pushtetarësh, gjeneralësh dhe udhëheqësish.

Ja se si e përshkruan një kronist europian(B.R.C, a.4. P.) në një botim të vitit 1855:

„Epërsia që Skënderbeu ushtroi gjatë gjithë jetës së tij ndaj një race të padurueshme nga çdo disciplinë, sakrificat që ai mundi t'i impononte vendit të tij pa u lodhur asnjëherë prej saj, dëshmojnë mjaftueshëm se deri në çfarë mase ai dinte të fitonte zemrat.

Rrëfimet bashkëkohësve të tij e vërtetojnë këtë:Arbëria e Dardania-shën.im, pa tek ai një baba dhe një hero; ne ndjemë mes tij dhe popullit të tij një shkëmbim të përhershëm përkushtimi, por prestigji i tij më i madh në fund të fundit ishin sukseset e tij të vazhdueshme ushtarake.

Me forcën e tij, me trimërinë e tij, me zotësinë e tij personale, Skënderbeu ishte i pari i luftëtarëve dardano-arbëror -shën.im; nga saktësia dhe shpejtësia e shikimit, nga pjelloria e pashtershme e burimeve, nga shpejtësia dhe aftësia e zgjidhjeve, nga një përzierje e rrallë e maturisë dhe guximit, e dinakërisë dhe impulsitetit, ai do të mbetet modeli i liderëve të destinuar që udhëheqin rezistencën e një popull të vogël kundër ushtrive të mëdha.

Në këtë lloj lufte të çuditshme dhe të vështirë, shembullin e së cilës as në lashtësi... kurrë askush, me mjete kaq të pakta, nuk ka arritur. rezultate kaq të mrekullueshme si lideri arbëror.

Dy muaj i mjaftuan për të përzënë turqit nga i gjithë territori i të parëve të tij. Nuk ishte e mjaftueshme; Skënderbeu besonte se nuk kishte bërë asgjë nëse nuk do të çlironte të gjithë racën e tij dardano-arbërore- shën.im.

Ai nuk kishte dyshim se otomanët do të ktheheshin së shpejti me ushtri të konsiderueshme dhe e kuptoi se e vetmja mënyrë për t'u mbrojtur ishte ngritja e të gjithë vendit në të njëjtën kohë, përballja me të gjitha forcat me të njëjtën dorë dhe të njëjtën përpjekje, dhe parandalimi me një goditje të guximshme të sulmit të ardhshëm të Sulltanit.

Prandaj ai u propozoi të gjithë princave dhe zotërve të Epirit Dardanisë- shën.im dhe Arbërisë që të mblidheshin për të diskutuar së bashku në qytetin e Lezhës. Shumica erdhën atje me prindërit dhe qiramarrësit e tyre Aty pamë ardhjen e luftëtarë me origjinë të lartë dhe me famë të madhe...Në ditën e caktuar, të gjithë, zotër dhe përfaqësues, u mblodhën në kishën e madhe të Lezhës; dhe aty Skënderbeu zbuloi motivet e sjelljes së tij dhe zgjoi në të gjithë shpirtrat aromën e krishterë dhe atdhetarisë me të cilën ishte ndezur edhe ai vetë...Brohoritjet unanime i përshëndetën këto fjalë dhe i dhanë atij urdhrin suprem.

Secili premtoi subvencione, qoftë në trupa apo në para; ata iu lutën ndihmës hyjnore me procesione solemne dhe u ndanë.Kur u kthyen turqit, gjetën gjithë krahinat në këmbë, të armatosura dhe duke luftuar si një njeri i vetëm pas Skënderbeut. Tash e tutje Arbëria e Dardania-shën.im nuk duhet as të përçahen dhe as të pushojnë për sa kohë që një lider i tillë do të qëndronte në krye të saj.

Këtu nuk mund të ndjekim me hollësi aventurat e një lufte të ripërtërirë çdo ditë prej mbi njëzet vjetësh; mjafton të kapësh shpejt karakterin dhe pamjen e përgjithshme të saj.

Skënderbeu solli një avantazh të jashtëzakonshëm në lidhje me këtë,sepse ai i njihte plotësisht armiqtë e tij dhe nëpërmjet përvojës së tij, taktikat e tyre, zakonet e tyre, karakterin e gjeneralëve të ndryshëm të tyre. Ai gjithashtu kishte jetuar shumë gjatë në ushtritë turke për të mos mbajtur atje sekrete e sekrete...

Gjithashtu të gjitha lëvizjet e trupave kundër tij ishin të planifikuara paraprakisht dhe asnjë mundësi nuk u shpëtoi arbërorëve.

Që trupat e tij të disponoheshin gjithmonë mirë, ai u kujdes shumë për t'i mbajtur ata gjithmonë në lëvizje, gjithmonë në pezull.

Ushtari arbëror ishte i palodhur; ai dinte, në një farë mënyre, se si ta gjente veten në çdo gjë menjëherë; ai nuk dinte të ulej dhe të priste.

Së shpejti, me vdekjen e Skënderbeut do të merrte fund edhe pavarësia e Dardanisë(shën.im)- Arbërisë.“

Duke parë këtë ,kjo tregon tepër qartë se sa i bekuar dhe sa me vlerë ishte kombi ynë në atë epokë dhe një lider që nuk do të lind më në mesin tonë.Koha po e vërteton çdo ditë se një Gjergj Kastrioti - Skënderbeu të dytë Dardano-Arbëria më nuk do të lind më dhe as nuk ka për të dal më një filiz i tillë në mesin tonë. Ai ishte i vetmi që jetoi për lirinë e Dardano-Arbërisë, veproi dhe e mbrojti shtetin e unifikuar të tij, madje edhe civilizimin europian, dhe vdiq duke ia lënë kombit të tij rrënjët e thella,pastaj një pasuri të madhe shpirtërore e materiale si dhe duke e vulos kombin tonë përgjithmonë brenda familjes europiane.

Shkrimet në këtë rubrikë nuk shprehin qëndrimet e gazetës "Kosova Sot Online".