Njihuni me disa nga katastrofat detare

Të gjithë e dinë historinë se si RMS Titanic goditi një ajsberg dhe u fundos, duke marrë 1500 jetë njerëzish. Por Titaniku nuk ishte katastrofa detare e vetme dhe më e keqe. Le t'i hedhim një sy disa të tjerave, transmeton gazeta “Kosova Sot Online”.

Lexoni edhe:

Ua prezantojmë 'Nusen' e Blerandos i cili po shkëlqen me përformancën e tij

10. Wilhelm Gustloff (1945)

Më 30 janar 1945, katastrofa detare më vdekjeprurëse në histori ndodhi në Detin Baltik, kur anija gjermane Wilhelm Gustloff u fundos nga një nëndetëse sovjetike. Anija fillimisht ishte projektuar si një anije lundrimi, por gjatë Luftës së Dytë Botërore, ajo u ripërdor për të shërbyer si një anije transporti për refugjatët gjermanë dhe personelin ushtarak, pasi forcat e Boshtit u tërhoqën nga Europa Lindore gati për t'i rënë në duart e Ushtrisë së Kuqe. Me mbi 10,000 pasagjerë - duke përfshirë ushtarë, por kryesisht civilë të arratisur - Wilhelm Gustloff po shkonte nga Gdynia të Polonisë në Kiel të Gjermanisë.

Por nëndetësja sovjetike S-13, nën komandën e kapitenit Alexander Marinesko, gjuajti një seri silurësh që e çuan Gustloff në fund të detit. Katastrofa solli vdekjen e rreth 9400 njerëzve, duke e bërë atë katastrofën më të rëndë detare në histori. Incidenti u harrua shpejt, pasi ndodhi mes një sfondi tragjedish të ngjashme të tmerrshme ndërsa lufta në Europë po shkonte drejt fundit të saj.

9. Lusitania (1915)

Mbytja e RMS Lusitania është një ngjarje e rëndësishme në historinë detare dhe një pararendës kyç i hyrjes së Shteteve të Bashkuara në Luftën e Parë Botërore. Në atë kohë, Lusitania ishte një nga anijet oqeanike më të mëdha dhe më të shpejta në botë, dhe më 7 maj, 1915, ishte nisur nga Nju Jorku për në Liverpul. Megjithatë, anija pati një fat tragjik në brigjet e Irlandës kur u godit nga një silur i gjuajtur nga një U-20 gjerman.

Nga afro 2000 pasagjerë dhe ekuipazh në bord, 1198 humbën jetën në katastrofë. Incidenti u dënua gjerësisht, veçanërisht në Shtetet e Bashkuara, pasi 128 amerikanë vdiqën kur anija u mbyt. Ndërsa Gjermania argumentoi se Lusitania mbante furnizime ushtarake dhe kështu ishte një objektiv legjitim, ajo shkaktoi një protestë të konsiderueshme ndërkombëtare. Mbytja e Lusitanias luajti një rol kryesor në vendimin e SHBA-së për të hyrë në Luftën e Parë Botërore në vitin 1917, pasi ngjalli ndjenjat antigjermane dhe zhvendosi opinionin publik në favor të ndërhyrjes. Ishte gjithashtu një reflektim se sa e vështirë ishte pozita e Gjermanisë në atë kohë. Lufta e pakufizuar e nëndetëseve në Atlantik ishte një mënyrë e sigurt për të futur SHBA-në në luftë kundër tyre. Por pa të, Gjermania nuk mund të pengonte transportin e armikut.

8. Andrea Doria (1956)

SS Andrea Doria, një linjë oqeanike italiane, u bë e famshme globalisht për përplasjen e saj tragjike me një anije tjetër, MS Stockholm, më 25 korrik 1956. Incidenti ndodhi në mjegull të dendur pranë Nantucketit të Massachusetts-it, dhe shkaktoi një humbje të madhe jetësh.

Përplasja shkaktoi fundosjen e Andrea Dorias, e cila po transportonte rreth 1706 pasagjerë dhe anëtarë të ekuipazhit. Falë një operacioni të jashtëzakonshëm shpëtimi që përfshiu anije të tjera në zonë, vetëm 46 persona humbën jetën në katastrofë. Gjë që është ende tragjike, natyrisht, por ndryshe nga katastrofat e mëdha të fundosjeve të anijeve. Incidenti është i dukshëm sepse shënoi herën e parë që radari luajti një rol jetik në një shpëtim në shkallë të gjerë nga deti. Falë përdorimit novator të teknologjisë moderne, shumica dërrmuese e jetëve u shpëtuan para se të fundoseshin me anijen.

7. Sulltana (1865)

Sultana ishte një avullore në lumin Misisipi, e cila tragjikisht u bë e njohur për një nga katastrofat detare më vdekjeprurëse në historinë e SHBA-së. Me 27 prill 1865, Sulltana po transportonte ushtarë të Unionit, shumica e të cilëve ishin ish të burgosur lufte, në lumin Misisipi.

Problemet mekanike, bashkë me tejmbushjen e anijes, bënë që kaldaja e anijes të shpërthejë pranë Memfisit. Shpërthimi shkaktoi një humbje masive jetësh, ku mendohet se vdiqën nga 1547 në mbi 1800 njerëz. Kjo tragjedi ndodhi vetëm disa javë pas përfundimit të Luftës Civile Amerikane, duke e bërë atë edhe më tragjike. Këta burra kishin kaluar vuajtje të paimagjinueshme për vite me radhë. Më në fund, lufta mbaroi dhe ata po shkonin për në shtëpi tek të dashurit e tyre, por gjërat do të përfundonin në një tragjedi vdekjeprurëse e të shmangshme. Ajo çoi në një rishikim kombëtar të tejmbushjes dhe politikave të sigurisë në anijet e pasagjerëve.

6. Perandoresha e Irlandës (1914)

Perandoresha e Irlandës ishte një linjë pasagjerësh kanadeze që pati një fat tragjik në fillim të shekullit të 20-të. Më 29 maj 1914, anija po udhëtonte nga Quebec City për në Liverpul, Angli, kur u përplas me një anije tjetër, transportuesin norvegjez SS Storstad, në lumin St. Lawrence në Quebec.

Përplasja çoi në fundosjen e shpejtë të Perandoreshës së Irlandës dhe humbje të konsiderueshme jetësh. Nga 1477 personat në bord, 1012 humbën jetën, duke e bërë atë një nga fatkeqësitë më vdekjeprurëse detare të Kanadasë. Mbytja e Perandoreshës së Irlandës është lënë shpesh në hije nga katastrofa shumë më e famshme e Titanikut, e cila kishte ndodhur vetëm dy vjet më parë, por ajo mbetet një ngjarje e rëndësishme dhe tragjike në historinë kanadeze.

Shkaqet e përplasjes i atribuohen një kombinimi faktorësh vdekjeprurës, duke përfshirë kushtet e mjegullës, gabimet e lundrimit dhe komunikimet e gabuara midis dy anijeve.

5. Herald of Free Enterprise (1987)

Herald of Free Enterprise ishte një traget britanik me ngarkim horizontal që pati një fat tragjik më 6 mars 1987. I drejtuar nga Townsend Thoresen, trageti po kalonte Kanalin Anglez nga Zeebrugge, Belgjikë, për në Dover, Angli, kur ndodhi katastrofa.

Trageti u batua pak pasi doli nga porti Zeebrugge, duke shkaktuar shumë viktima. Nga 539 personat në bord, 193 pasagjerë dhe anëtarë të ekuipazhit humbën jetën në këtë katastrofë detare. Katastrofa i atribuohet faktit se dyert e harkut të tragetit mbetën të hapura, duke lejuar që uji të vërshonte në kuvertë dhe duke shkaktuar paqëndrueshmëri. Ky dështim katastrofik i procedurave të sigurisë shkaktoi një nga katastrofat detare më vdekjeprurëse në kohën e paqes në historinë britanike.

Mbytja e Herald of Free Enterprise çoi në ndryshime dhe përmirësime të gjera në rregulloret dhe procedurat e sigurisë së trageteve, jo vetëm në Mbretërinë e Bashkuar, por edhe ndërkombëtarisht. Fatkeqësia shërbeu si një kujtesë e fortë e rëndësisë së respektimit të protokolleve të sigurisë në industrinë detare dhe ndihmoi në parandalimin e tragjedive të ngjashme në të ardhmen.

4. Doña Paz (1987)

Doña Paz ishte një traget pasagjerësh që pati një fat tragjik më 20 dhjetor 1987, në Filipine. Kjo katastrofë detare përmendet shpesh si një nga tragjeditë detare më vdekjeprurëse në kohë paqeje në histori.

Doña Paz ishte nisur nga Taclobani në Leyte për në kryeqytetin e Manilës kur u përplas me cisternën e naftës Vector në ngushticën Tablas. Përplasja shkaktoi një shpërthim masiv dhe zjarr që përfshiu të dy anijet. Tragjikisht, ajo çoi në humbjen e rreth 4386 jetëve, me vetëm 24 të mbijetuar.

Fatkeqësia iu atribuua disa faktorëve, duke përfshirë shikueshmërinë e dobët, masave të papërshtatshme të sigurisë dhe mungesës së pajisjeve për shpëtimin e jetëve në bord. Kjo ngjarje katastrofike ngriti shqetësime serioze për sigurinë detare në Filipine dhe solli ndryshime të rëndësishme në rregulloret dhe protokollet e sigurisë për tragetet e pasagjerëve të vendit.

3. Oceanos (1991)

Oceanos ishte një anije lundrimi greke që fitoi famë për evakuimin e saj dramatik në gusht 1991. Ndërsa po udhëtonte nga Londra Lindore, Afrika e Jugut për në Durban (gjithashtu në Afrikën e Jugut), anija u përball me kushte të rënda moti dhe filloi të merrte ujë. Situata u përkeqësua shpejt dhe ekuipazhi dhe pasagjerët e anijes u gjendën në një situatë të rrezikshme.

Ndërsa uji vazhdoi të vërshonte në anije, Oceanos filloi të anohej e të humbiste fuqinë. U dërguan sinjale fatkeqësie dhe nisi një operacion shpëtimi. Aspekti më i dukshëm i këtij incidenti ishin veprimet e argëtuesve të anijes, Moss dhe Tracy Hills, të cilët ndihmuan në koordinimin e evakuimit. Ata, së bashku me argëtues dhe pasagjerë të tjerë, luajtën një rol të rëndësishëm në drejtimin e pasagjerëve drejt varkave të shpëtimit dhe asistimin në përpjekjet e shpëtimit.

Në një shfaqje të jashtëzakonshme të guximit dhe punës në grup, të gjithë 571 personat në bord u evakuuan me sukses dhe nuk pati viktima. Vetë Oceanosi u fundos.

2. General Slocum (1904)

Katastrofa e General Slocum ndodhi më 15 qershor 1904, kur avullorja e pasagjerëve PS General Slocum mori zjarr në lumin Lindor të qytetit të Nju Jorkut. General Slocum ishte në një ekskursion me më shumë se një mijë pasagjerë, kryesisht gra dhe fëmijë nga një komunitet gjermano-amerikan. Anija ishte pjesë e një tradite lokale që organizonte ekskursione për komunitetin.

Në mënyrë tragjike, zjarri u përhap shpejt dhe varkat e shpëtimit dhe pajisjet e sigurisë së anijes ishin në gjendje të keqe ose të papërdorshme. Pati panik pasi pasagjerët, shumë prej të cilëve nuk dinin të notonin, u përpoqën t'i shpëtonin flakëve. Mungesa e përgatitjes dhe trajnimit të duhur të ekuipazhit e përkeqësuan tragjedinë. Fatkeqësia mori jetën e më shumë se një mijë njerëzve, duke e bërë atë një nga fatkeqësitë detare më vdekjeprurëse në kohën e paqes në historinë e SHBA.

Katastrofa e General Slocum çoi në ndryshime të rëndësishme në rregulloret e sigurisë detare dhe gatishmërinë ndaj fatkeqësive dhe nxiti reforma në standardet e inspektimit për anijet, rriti mbikëqyrjen dhe ndërgjegjësimin për rëndësinë e masave të duhura të sigurisë në anijet e pasagjerëve.

1. Estonia (1994)

MS Estonia, një traget pasagjerësh dhe makinash, pati një fat tragjik në orët e para të 28 shtatorit 1994, ndërsa po udhëtonte nga Talini, Estoni, për në Stokholm, Suedi. Fatkeqësia ndodhi në Detin Baltik dhe mbetet një nga mbytjet më vdekjeprurëse të anijeve në ujërat europiane në kohë paqeje.

Anija, që mbante më shumë se 800 pasagjerë dhe ekuipazh, u përball me kushte të këqija moti, duke përfshirë dallgë të larta dhe erëra të forta. Në mes të stuhisë, vizori i harkut të anijes, një pjesë e harkut të anijes që lejon ngarkimin e automjeteve, u shkëput papritur. Kjo bëri që uji të vërshonte në kuvertën e makinave dhe të destabilizonte anijen. Brenda pak minutash, Estonia u anua keq dhe u batua, duke u fundosur përfundimisht në thellësinë e detit.

Tragjikisht, vetëm një pjesë e atyre që ishin në bord arritën të hipnin në varkat e shpëtimit ose gomonet e shpëtimit dhe në fund humbën jetën 852 persona. Fatkeqësia çoi në hetime ndërkombëtare, të cilat zbuluan mangësi strukturore në dizajnin e anijes dhe çështje që lidhen me rregulloret e sigurisë dhe trajnimin. Rrjedhimisht, katastrofa e MS Estonias shkaktoi ndryshime të rëndësishme në rregulloret e sigurisë së trageteve, duke përfshirë përmirësime në stabilitetin e anijes, pajisjet e sigurisë dhe procedurat e reagimit ndaj emergjencave, për të zvogëluar rrezikun që një tragjedi e tillë të përsëritet në të ardhmen.

(Kosova Sot Online)